ଅନ୍ତଃବସ୍ତ୍ରର ଇଲାଷ୍ଟିକରେ ଫାଶୀ ଦେଲେ ଜେଲରେ ଥିବା କଏଦୀ, ସ୍ଥାନୀୟ ଅଞ୍ଚଳରେ ଉତ୍ତେଜନା

ନାଗପୁର: ଜେଲରେ ଆତ୍ମହତ୍ୟା କଲେ କଏଦୀ। ନିଜ ପିନ୍ଧା ଲୁଗାର ଇଲାଷ୍ଟିକରେ ଫାଶୀ ଦେଇ ଆତ୍ମହତ୍ୟା କରିଛନ୍ତି କଏଦୀ ଜଣକ। ଯାହାକୁ ନେଇ ସ୍ଥାନୀୟ ଅଞ୍ଚଳରେ ଉତ୍ତେଜନା ପ୍ରକାଶ ପାଇଛି।

କଏଦୀଙ୍କ ଫାଶୀ: ଘଟଣାଟି ହେଉଛି ନାଗପୁରର। ନାଗପୁର କେନ୍ଦ୍ରୀୟ କାରାଗାରରେ ଆଜୀବନ କାରାଦଣ୍ଡ ଭୋଗୁଥିବା ଜଣେ କଏଦୀ ଫାଶୀ ଦେଇ ଆତ୍ମହତ୍ୟା କରିବା ପରେ ଉତ୍ତେଜନା ପ୍ରକାଶ ପାଇଥିଲା।

ଗୋଣ୍ଡିଆର ବାସିନ୍ଦା: ଧନ୍ତୋଲି ପୋଲିସଠାରୁ ମିଳିଥିବା ସୂଚନା ଅନୁଯାୟୀ, ମୃତ କଏଦୀଙ୍କ ନାମ ତୁଳସୀରାମ ଶେଣ୍ଡେ ଏବଂ ତାଙ୍କ ବୟସ ୫୪ ବର୍ଷ।

ତୁଳସୀରାମ ଶେଣ୍ଡେ ମୂଳତଃ ଗୋଣ୍ଡିଆର ବାସିନ୍ଦା ଥିଲେ। ଭଣ୍ଡାରାରେ ଏକ ହତ୍ୟା ମାମଲାରେ ତାଙ୍କୁ ୩୦ ଜୁନ୍ ୨୦୨୪ରେ ଆଜୀବନ କାରାଦଣ୍ଡ ଦିଆଯାଇଥିଲା। ସେବେଠାରୁ ସେ ନାଗପୁର କେନ୍ଦ୍ରୀୟ କାରାଗାରରେ ବନ୍ଦୀ ଥିଲେ।

ଝରକାରେ ଝୁଲୁଥିଲେ କଏଦୀ: ସେଣ୍ଟ୍ରାଲ ଜେଲର ଛୋଟି ଗୋଲର ୪ ନମ୍ବର ବାରାକ ପଛରେ ଥିବା ‘ରଙ୍ଗ କାମ ବିଭାଗ’ ଷ୍ଟୋରହାଉସ ପାଖରେ ଝରକାରେ ତୁଳସୀରାମ ଶେଣ୍ଡେଙ୍କୁ ଝୁଲୁଥିବା ଅବସ୍ଥାରେ ଉଦ୍ଧାର କରାଯାଇଛି। ସେ ତାଙ୍କ ଅନ୍ତବସ୍ତ୍ରର ଇଲାଷ୍ଟିକ୍ ବ୍ୟବହାର କରି ଫାଶୀ ଲଗାଇ ଆତ୍ମହତ୍ୟା କରିଥିବା ଅଭିଯୋଗ ହୋଇଛି।

ପୋଲିସର ତଦନ୍ତ: ତୁଳସୀରାମ ଶେଣ୍ଡେଙ୍କ ଆତ୍ମହତ୍ୟା ସମ୍ପର୍କରେ ଜେଲ ପ୍ରଶାସନ ସୂଚନା ପାଇବା ମାତ୍ରେ ଧନତୋଲି ପୋଲିସକୁ ତୁରନ୍ତ ଘଟଣା ବିଷୟରେ ସୂଚନା ଦିଆଯାଇଥିଲା। ପୋଲିସ ଦୁର୍ଘଟଣାଜନିତ ମୃତ୍ୟୁ ଅନୁଯାୟୀ ଏକ ମାମଲା ରୁଜୁ କରି ଅଧିକ ତଦନ୍ତ ଆରମ୍ଭ କରିଛି।

ଆପଣଙ୍କୁ ଜଣାଇ ଦେଉଛୁ ଯେ ଜେଲରେ କଏଦୀମାନଙ୍କ ଆତ୍ମହତ୍ୟା ଏକ ଗମ୍ଭୀର ଏବଂ କ୍ରମାଗତ ଭାବରେ ବଢ଼ୁଥିବା ବଡ଼ ସଙ୍କଟ। ଜାତୀୟ ଅପରାଧ ରେକର୍ଡ ବ୍ୟୁରୋ (NCRB) ଏବଂ ବିଭିନ୍ନ ନ୍ୟାୟିକ କମିଟିର ରିପୋର୍ଟ ଅନୁଯାୟୀ, ଜେଲରେ ଆତ୍ମହତ୍ୟା ହେଉଛି ଅପ୍ରାକୃତିକ ମୃତ୍ୟୁର ସବୁଠାରୁ ବଡ଼ କାରଣ।

ସୁପ୍ରିମକୋର୍ଟ ଦ୍ୱାରା ନିଯୁକ୍ତ ଏକ କମିଟି ତାଙ୍କ ରିପୋର୍ଟରେ ପ୍ରକାଶ କରିଥିଲା ଯେ ୨୦୧୭ ରୁ ୨୦୨୧ ମଧ୍ୟରେ ଭାରତର ଜେଲରେ ହୋଇଥିବା ୮୧୭ ଅପ୍ରାକୃତିକ ମୃତ୍ୟୁ ମଧ୍ୟରୁ ୮୦% (୬୬୦ ମୃତ୍ୟୁ) ଆତ୍ମହତ୍ୟା ଯୋଗୁଁ ହୋଇଥିଲା।

ଏହି ସମୟ ମଧ୍ୟରେ ଉତ୍ତର ପ୍ରଦେଶରେ ସର୍ବାଧିକ ୧୦୧ ଜଣ କଏଦୀ ଆତ୍ମହତ୍ୟା କରିଥିଲେ। ଚିନ୍ତାର ସବୁଠାରୁ ବଡ଼ କାରଣ ହେଉଛି ଆତ୍ମହତ୍ୟା କରୁଥିବା କଏଦୀଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଏକ ବଡ଼ ଅଂଶ ବିଚାରାଧୀନ କଏଦୀ। ଏହି କଏଦୀମାନଙ୍କର ମାମଲା କୋର୍ଟରେ ବିଚାରାଧୀନ ଅଛି ଏବଂ ସେମାନଙ୍କୁ ଦୋଷୀ ସାବ୍ୟସ୍ତ କରାଯାଇ ନାହିଁ।

କଏଦୀ ଆତ୍ମହତ୍ୟାର ପ୍ରମୁଖ କାରଣ: 
ମାନସିକ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ: ମାନସିକ ଅବସାଦ, ଚିନ୍ତା, ନିରାଶା ଏବଂ ଭବିଷ୍ୟତ ବିଷୟରେ ଅନିଶ୍ଚିତତାର ଭୟ କଏଦୀମାନଙ୍କୁ ମାନସିକ ଭାବରେ ଭାଙ୍ଗି ଦିଏ। ଚାପପୂର୍ଣ୍ଣ ଜେଲ ପରିବେଶ ପୂର୍ବରୁ ଥିବା ମାନସିକ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ସମସ୍ୟାକୁ ଆହୁରି ତୀବ୍ର କରିଥାଏ।

ନ୍ୟାୟିକ ପ୍ରକ୍ରିୟାରେ ବିଳମ୍ବ: ବର୍ଷ ବର୍ଷ ଧରି ମାମଲା ଲମ୍ବିବା ହେଉଛି ବିଚାରାଧୀନ କଏଦୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ହତାଶାର ସବୁଠାରୁ ବଡ଼ କାରଣ। ନ୍ୟାୟରେ ବିଳମ୍ବ ସେମାନଙ୍କୁ ଅନୁଭବ କରାଏ ଯେ ସେମାନେ କେବେବି ଏହି ଚକ୍ରରୁ ବାହାରି ପାରିବେ ନାହିଁ।

କଠୋର ଜେଲ ପରିବେଶ: ଜେଲରେ ଅତ୍ୟଧିକ ଭିଡ଼, ଅନ୍ୟ କଏଦୀ କିମ୍ବା କର୍ମଚାରୀଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ହଇରାଣ, ହିଂସା ଏବଂ ଅମାନବୀୟ ପରିସ୍ଥିତି କଏଦୀମାନଙ୍କ ମନରେ ଭୟ ଏବଂ ଅସୁରକ୍ଷା ସୃଷ୍ଟି କରେ।

ପରିବାରଠାରୁ ପୃଥକୀକରଣ: ପରିବାର ଏବଂ ସାମାଜିକ ସହାୟତା ବ୍ୟବସ୍ଥାରୁ ବିଚ୍ଛିନ୍ନ ହେବା କଏଦୀମାନଙ୍କୁ ଭାବପ୍ରବଣ ଭାବରେ ଦୁର୍ବଳ ଏବଂ ଏକାକୀ କରିଥାଏ।

ଶାରୀରିକ ରୋଗ ଏବଂ ନିଶା: ଗୁରୁତର କିମ୍ବା ଦୁରାରୋଗ୍ୟ ରୋଗରେ ପୀଡିତ କିମ୍ବା ନିଶା ସହିତ ସଂଘର୍ଷ କରୁଥିବା କଏଦୀମାନେ ମଧ୍ୟ ପ୍ରାୟତଃ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଯନ୍ତ୍ରଣା ଏବଂ ହତାଶାରେ ଆତ୍ମହତ୍ୟା କରନ୍ତି।